Dziś obchodzimy polskie święto oświaty i szkolnictwa wyższego. Cała społeczność naszej szkoły zgromadziła się na hali sportowej, gdzie wspólnie odśpiewano Hymn państwowy. Dyrektor Sławomir Klocek otworzył uroczystość przemówieniem, w którym zwrócił się z życzeniami i słowami wdzięczności zarówno do pracowników szkoły jak i uczniów. Nawiązał również do dnia, od którego 250 lat temu sprawa edukacji stała się sprawą wagi państwowej. Aby jak najlepiej zrozumieć historię Dnia Edukacji Narodowej, musimy się cofnąć aż do XVIII wieku. 14 października 1773 roku – na wniosek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego – została utworzona Komisja Edukacji Narodowej. Było to pierwsze w Polsce i Europie ministerstwo edukacji powszechnej, które dawało możliwość kształcenia się osób z różnych warstw społecznych. Wtedy jego nazwa brzmiała: Komissyja nad edukacją młodzi narodowej szlacheckiej dozór mająca. Dla chłopów i mieszczan utworzono szkoły parafialne, a szlachta uczęszczała do szkół powiatowych. Powstały pierwsze uniwersytety, a także Towarzystwo Ksiąg Elementarnych, którego zadaniem było przygotowywanie podręczników dla uczniów. To wydarzenie pokazuje, że w Polsce już od dawna zdawano sobie sprawę z tego, jak istotna jest rola powszechnej edukacji w rozwoju naszego kraju. Jej poziom zależy w dużej mierze właśnie od nauczycieli, dlatego do tematu ustanowienia ich święta wrócono po burzliwych czasach wojen. W 1957 roku, w Warszawie odbywała się Światowa Konferencja Nauczycielska, której organizatorem był Związek Nauczycielstwa Polskiego. To wtedy pojawił się pomysł, by ustanowić święto nauczycieli, a pierwszą datą był 20 listopada. W 1972 roku, Karta praw i obowiązków nauczyciela, ustanowiła Dzień Nauczyciela i zmieniła datę obchodów święta na 14 października. Dzień Edukacji Narodowej to natomiast nazwa, która pojawiła się jeszcze 10 lat później. W 1982 roku zaczęła w naszym kraju obowiązywać Karta Nauczyciela, w której uznano, że dzień ten będzie świętem wszystkich pracowników oświaty – stąd też ustanowiono jego nową nazwę.

Uroczysta Akademia przygotowana przez p. Beatę Mariańską oraz p. Grażynę Dąbrowską-Rudzińską nawiązywała wstępem właśnie do tych historycznych wydarzeń. Potem na królewski zamek wkroczyła księżniczka, roztańczone krasnoludki i uczniowie. Poprzez tematyczne scenki i wspaniały śpiew szkolnego chóru, dzieci przekazywały słowa wdzięczności swoim wychowawcom i nauczycielom. Na zakończenie, Samorząd Uczniowski składał pracownikom szkoły podziękowania i wręczał kartki z życzeniami i słodkim upominkiem. Cała uroczystość wprawiła nas w podniosły i radosny nastrój – na pewno na długo pozostanie w naszej pamięci.

Warto wiedzieć, że nie tylko w Polsce, ale w większości państw świata obchodzi się Dzień Nauczyciela. W jednych państwach ma on charakter oficjalny, w innych zwyczajowy. Dzień ten, podobnie jak w Polsce, związany jest z lokalnymi wydarzeniami. W Hiszpanii Dzień Nauczyciela obchodzony jest 30 września. W organizację angażują się również szkoły wyższe i przygotowują huczne przyjęcia. Uczniowie przygotowują także kartki z podziękowaniami dla swoich ulubionych nauczycieli. Nauczyciele w Tajlandii zajmują trzecie miejsce w hierarchii, zaraz po rodzinie królewskiej i mnichach. Dzień Nauczyciela nazywany jest „wai kru”, odbywa się 16 stycznia i towarzyszy mu wiele ceremonii. Uczniowie, aby pokazać swój podziw i wdzięczność, padają dydaktykom do stóp i obdarowują ich wieńcami z jaśminu i kwiatowymi kompozycjami.

Jak głosi stare japońskie przysłowie: „Jeden dzień z wybitnym nauczycielem znaczy więcej niż tysiąc dni zgłębiania ksiąg”. Nauczyciele dzielą się z nami swoją wiedzą, zachęcają nas do poznawania, marzeń i działania. Pamiętajmy o nich oraz o tym, jak wiele w naszej drodze naukowej im zawdzięczamy.

Ewa Wójcik