Co roku w ostatnią niedzielę września obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Głuchych i języka migowego. Święto uchwaliła Światowa Federacja Głuchych w 1958 r. Celem święta jest zwrócenie uwagi na problemy, prawa, obawy i osiągnięcia osób niesłyszących.

Wspomnienie tego dnia stało się inspiracją do przeprowadzenia w klasach 2A i 2C zajęć pt.: „Co nas łączy”. Uczniowie odczytywali z piktogramów jakie wyróżniamy rodzaje niepełnosprawności. Za pomocą piktogramów oznaczone były również elementy naszego życia społecznego. Dzieci wspólnie oznaczały w tabeli różnice i to, co wspólnego mają osoby z niepełnosprawnością oraz pełnosprawne. Przeprowadzaliśmy „burzę mózgów”, aby dowiedzieć się, czy osoby z różnymi niepełnosprawnościami mogą uprawiać sport, założyć rodzinę, mieć hobby, jechać na wakacje czy założyć rodzinę. Analizowaliśmy również, wydawało by się, prozaiczne czynności tj. korzystanie z toalety czy jedzenie. Uczniowie zrozumieli, że każdy człowiek ma potrzebę posiadania przyjaciela, wyjazdu na wakacje czy korzystania z kultury. Niezależnie od tego czy jest osobą pełnosprawną czy nie. Dzieci chętnie dzieliły się swoimi przemyśleniami na ten temat. Na zakończenie zajęć próbowały również swoich sił w porozumiewaniu się językiem migowym – uczniowie poznali podstawowe zwroty oraz alfabet. Ozdabiali również mandale wpisane w koło inwalidzkiego wózka. Podsumowaniem i zwieńczeniem zajęć było wysłuchanie opowiadania Artura Barcisia pt. „Rubinek” z książki „Bajkoterapia, czyli bajki-pomagajki dla małych i dużych”. Bajka miała pokazać dzieciom, co znaczy „inny”, kogo my postrzegamy jako taką osobę oraz co czujemy, gdy wydaje nam się, że jesteśmy „inni”.

Pamiętajmy, że „inność” może dotknąć każdego, dlatego należy uczyć dzieci empatii, ale także przygotować je na potencjalne zetknięcie z taką sytuacją. Nasza pociecha powinna wiedzieć, że odmienność jest normalna, że może się różnie objawiać i każdy ma do niej prawo.

Ewa Wójcik