MARIA SKŁODOWSKA-CURIE – NAJBARDZIEJ WPŁYWOWA KOBIETA W HISTORII
Polka znalazła się na czele listy 100 najbardziej wpływowych kobiet w historii, którą przygotował na podstawie wyników głosowania brytyjski BBC History Magazine. Pierwsza kobieta – profesor, podwójna laureatka Nagrody Nobla, prekursorka leczenia raka za pomocą promieniotwórczości. Skromna, wytrwała kobieta, wielka patriotka. Przyjaźniła się z fizykami tej miary, co Albert Einstein, Niels Bohr, Ernest Rutherford. Pamiętajmy o niej!
Urodziła się 7 listopada 1867 roku w Warszawie. Miała czworo starszego rodzeństwa. Gdy miała 11 lat, zmarła jej matka. Ojciec, nauczyciel fizyki i matematyki w szkole średniej, przywiązywał bardzo dużą wagę do edukacji dzieci. Maria była wszechstronnie uzdolniona. Już jako młoda osoba znała pięć języków, dobrze rysowała, interesowała się socjologią i psychologią, jednak jej największą pasją były nauki ścisłe. Marzyła o studiach na Sorbonie, zbierała na ten cel pieniądze pracując jako guwernantka.
W 1891 roku wyjechała do Paryża i zapisała się na wydział matematyczno-przyrodniczy Sorbony. Po ukończeniu studiów poznała młodego zdolnego fizyka – Piotra Curie, w 1895 roku została jego żoną. Piotr wykładał na Sorbonie i razem z żoną prowadził badania nad promieniotwórczością rud uranu. W 1898 roku udało im się wyizolować dwa pierwiastki promieniotwórcze, nazwali je polon i rad.
W 1903 roku za prace nad pierwiastkami promieniotwórczymi Maria i Piotr Curie wspólnie z francuskim fizykiem Henri Becquerelem otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. Piotr zginął tragicznie w 1906 roku. Maria przejęła po zmarłym mężu katedrę fizyki, stając się pierwszą kobietą wykładającą na Sorbonie, a w 1908 roku została jako pierwsza kobieta profesorem tej uczelni. Drugiego Nobla Skłodowska otrzymała w 1911 roku, za prace nad promieniotwórczością i odkrycie nowych pierwiastków radioaktywnych – radu i polonu.
W Paryżu Maria była główną inicjatorką budowy Instytutu Radowego, nowoczesnej placówki naukowo-badawczej. W czasie I wojny światowej organizowała tzw. ruchome stacje rentgenowskie, dzięki którym można było wykonywać prześwietlenia rannym żołnierzom.
Emocjonalnie związana z Polską, w 1913 roku uczestniczyła w otwarciu Pracowni Radiologicznej w Warszawie, marzyła o wybudowaniu tu instytutu radowego, zbierała na ten cel fundusze. W 1925 roku Skłodowska uczestniczyła w uroczystości położenia kamienia węgielnego pod budowę Instytutu Radowego w Warszawie przy ulicy Wawelskiej. Rok później otrzymała tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej, a w 1932 roku wzięła udział w otwarciu Instytutu. Była to jej ostatnia wizyta w ojczyźnie. Zmarła na białaczkę w 1934 roku. Została pochowana obok męża w Sceaux pod Paryżem. W 1995 roku prochy małżonków przeniesiono do paryskiego Panteonu, miejsca pochówku bohaterów narodowych.
Opracowała Anna Czajkowska
Źródła:
https://dzieje.pl/postacie/maria-sklodowska-curie-1867-1934
http://www.muzeum-msc.pl/maria-sklodowska-curie
